YENİ DENEYİMLER KAVİN VE DEFNE HOŞ GELDİNİZ!

Zeynep'le başlamış olduğum butik kurabiye deneyimim, Sevgili Meral ve Hakan'ın kızları Kavin için devam etti :) Kavin'in sabredemeyip,erken gelişiyle (06/02/2010) biraz aceleye geldiyse de haftasonu olduğu için şanslıydım.. :) Benim heyecanıma eşim de fotoğraf çekimlerini yaparak katılmış oldu.. :) Allah'dan malzemelerimiz vardı ve bu sefer daha deneyimli olduğumdan zamanı çok iyi kullandım ve nihayetinde Kavin'in kurabiyeleri bitmiş oldu :)

Yaklaşık bir ay sonra da Ferah ve Alper'in kızları Defne aramıza katıldı (08/03/2010) ve 30 tane kurabiyenin pişirilip, süslenmesi 3 saat gibi bir sürede bitti.. Bu duruma ben de çok şaşırdım ama çok motive olduğumu saklayamam.

Evet minik melekler hoşgeldiniz ve iyiki aramıza katıldınız.. Bir ömür mutlu ve bizimle olun :)

İLK SERÜVEN :)

Mutfakta vakit geçirmek bir keyifti başlangıçta, biraz da aile geleneği olan aşçılığı kendi mutfağımda küçük de olsa uygulayıp,marifetlerimi konuşturmaktı... Ta ki canım arkadaşlarımın anne olacağı haberini alana kadar...

O günden sonra bu yeni anne adaylarına nasıl sürprizler hazırlayabilirim derken, vakit buldukça gezindiğim mutfak bloglarından, butik kurabiye bolglarında buldum kendimi.Biraz vakit geçirdikten sonra, ben de yapabilir miyim sorusunu sormaya başladım kendime :) Bu işin ehli olmak için kurslara gidip sürekli kendini geliştirmek lazımmış kabul.. Ama benim gibi vakit konusundan şanssız bir insan olunca, zor geldi ve işim gereği sahip olduğum araştırmacı ruhumun da yardımıyla kolay yöntemler arayıp durdum. Malum "Başak Burcu" planlı yaşar :)

Daha sonra bir öğle tatilinde birkaç iş arkadaşımı da sürükleyip kendimi Eminönü'ndeki Nüans'da buldum ve böylelikle ilk butik kurabiye deneyimim için sabırsızlanmaya başladım :) Malzemeleri aldıktan bir hafta sonra,daha ben prova bile yapmadan ilk bebişimiz "Zeynep"in gelmeye hazırlandığı haberini aldım ki haftaiçiydi ve ben eve yeni gelmiştim...

Büyük bir heyecan içinde başladım kurabiyeleri yapmaya, kırılan,şekil verilemeyip bozulanlardan sonra, sonunda ilk kurabiyelerim oluşmaya başladı ve her yaptığım kurabiyeyi büyük bir sevinçle koşarak tek tek eşime gösteriyordum ve evet itiraf edeyim onun gözlerindeki mutluluk ve tebrik ışığı bana daha da güç verdi, ama ilk defa yaptığım için gece 03:00 gibi bitti...Olsun, sonuç herşeye değerdi :)

İlk kurabiyelerimi görüntüleme şansım olmadı, ama sonrakilerin hikayesini de paylaşacağım mutlaka:)

Evet bu hikayenin özeti hoş geldin Zeynep Bebek (20/01/2010), mutlu ve şanslı bir ömür dilerim sana :)